in fairness
------
mga 6.30pm ng tinawag ako at ang AD ko sa office ng MD namin, dahil ito sa isang AE namin na binigyan ng termination letter, kausapin daw namin at gusto kaming makausap to clarify certain things at humihinggi ng isa pang pagkakataon para magbago. siyempre, ano naman ang magagawa ko, kundi nagjoin ako kasi directly reporting nga siya sa akin, and kelangan ko supportahan ang AD ko on this matter.
well, nakakatawa talaga siya, umiyak siya on 2 separate occassions, 32 years old na siyang babae, at nagsisimula siya sa new work as an AE. so medyo kakaiba ang situation ng kinakagalawan namin. well, marami siyang hinde naiintindihan at kailangan ko pang ipaalala sa kanya or ipamkuha sa kanya. its just weird na parang bakit ako pa ang nagaadvise sayo, when hello, you are 8 years older than me. but anyways..
ito ang nakakatawang part, umiyak siya at sabi niya na dapat daw napahalagahan niya ang tinuturo ko sa kanya rather than iwan niya ako pag 6pm na. di daw siya nakakilala ng tao na nagrereport siya, na todo gabay at super detailed especially at lalaki pa daw ako. and na puro magaganda lang ang masasabi niya sa akin.. at humagulgol na siya, katawa! ang sabi ko, anyone in this office, ay gagawin yon para sayo knowing na you dont have any agency background, lahat yon tutulong sayo.
ang sabi ko sa kanya, we are a team, and we help out each other, but i felt like di mo man lang tinry na tumulong, i felt na pagdatin ng 6pm, kahit may sign off na artwork, go ka na, and i feel dahil yon sa wala kang passion, commitment and accountability sa work mo. if thats the case, i will never sleep well at night, kahit alam ko na nandito ka sa office.
simple and direct, but if you want to change, you better know what i am expecting from you. we'll see in one months time if kaya o hinde, but gutfeel ko lang ah, hinde kakayanin. may mali sa pagkakataong ito. ay one more issue ko pala, ang FIT, parang it doesnt FIT.
--
sidenote: LORD, you always hear my prayers, you are my saving grace, and just pulls me through all things that i face in this life. i can never thank you enough for all the blessings that you bestowed upon me. from the people i've met, to my family and friends, to the opportunities i get, its overwhelming, and i always believed that there's a light at the end of every tunnel.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home